Jak badać wyobraźnię muzyczną? (Warszawa)

Koło Neuronauki zaprasza na spotkanie! Jakub Ryszard Matyja przedstawi wystąpienie zatytułowane „Jak badać wyobraźnię muzyczną?. Debata odbędzie się 8 czerwca o godz. 17:30 na ulicy Chodakowskiej 19/31 w Warszawie.

Jakub Ryszard Matyja jest absolwentem University of Edinburgh w Wielkiej Brytanii (MSc in Mind, Language and Embodied Cognition). Jest doktorantem (PhD in Music) na University of Huddersfield w Wielka Brytanii oraz w SNS przy IFIS PAN (filozofia) w Warszawie. Jako muzykolog zajmuje się zastosowaniem jakościowych metod badawczych (w szczególności interpretacyjnej analizy fenomenologicznej, ang. intepretative phenomenological analysis) w badaniach z zakresu ucieleśnionego poznania muzycznego (ang. embodied music cognition). Jako filozof kognitywistyki, pod opieką naukową profesora Marcina Miłkowskiego, zajmuje się problematyką wielopoziomowego wyjaśnienia mechanistycznego wyobraźni muzycznej. Jest współredaktorem Empirical Musicology Review oraz organizatorem konferencji „Kazimierz Naturalist Workshop 2015: Placing Art and Music in Nature” (http://obf.edu.pl/en/english-placing-art-and-music-in-nature-knew-2015/).

Strona WWW z publikacjami: hud.academia.edu/JakubMatyja

Celem wystąpienia jest przystępne przedstawienie paradygmatu wielopoziomowego wyjaśnienia mechanistycznego (np. Matyja, 2015) w kontekście badań nad wyobraźnią muzyczną jako zdolnością poznawczą całego organizmu, który usytuowany jest w środowisku (Matyja & Schiavio, 2013). Stawiam pytanie o to, co wyobraźnie muzyczną jako zdolność poznawczą konstytuuje. Następnie pokazuję, że możliwe jest wyjaśnienie tej zdolności poznawczej, które odwołuje się do „części” żywego organizmu i zachodzących między nimi oddziaływań na wielu jego poziomach organizacji, które prowadzą do jej empirycznie obserwowalnych manifestacji (np. w fMRI).

W literaturze przedmiotu najczęściej przez „wyobraźnię muzyczną” rozumie się zdolność poznawczą organizmu ludzkiego, której przypisuje się funkcje: (1) symulowania (Schiavio et al., 2015), (2) integracji danych zmysłowych, (3) tworzenia predykcji dotyczących zarówno ucieleśnionych interakcji muzycznych (i ich roli w percepcji i produkcji muzyki), jak i samej muzyki. Nie jest jednak jasne, jakie są mechanizmy tej zdolności. Dzięki zastosowaniu mechanicystycznego modelu wyjaśniania – pozwolą nie tylko na lepsze zrozumienie rzeczywistości empirycznej, ale także ułatwią porozumienie między teoretykami i neuronaukowcami.

Bibliografia:

Matyja, J. R. (2015). The next step: mirror neurons, music, and mechanistic
explanation. Frontiers in Psychology, 6(April), 1–3. doi:10.3389/fpsyg.2015.00409

Matyja, J., & Schiavio, A. (2013). Enactive Music Cognition: Background and Research Themes. Constructivist Foundations, 8(3).

Schiavio, A., Menin, D., & Matyja, J. (2015). Music in the Flesh : Embodied Simulation in Musical Understanding. Psychomusicology: Music, Mind and Brain, Advance On. doi:http://dx.doi.org/10.1037/pmu0000052

 

FACEBOOK