W najbliższy piątek (tj. 4 grudnia) w Gdańsku w Instytucie Kultury Miejskiej odbędzie się prezentacja wyników badania „Trajektorie sukcesu zawodowego artystów. Strategie adaptacji artystów w polu kultury„. Projekt zrealizował Ośrodek Badań i Analiz Społecznych przy współpracy Instytutu Kultury Miejskiej i Fundacji Jutro ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W ramach tego projektu miałam przyjemność pełnić rolę ekspertki – recenzentki roboczej wersji raportu. Mogę zdradzić, że zapowiada się ciekawa i bardzo potrzebna publikacja 🙂
- Istnieją wyraźne napięcia miedzy subiektywnymi definicjami sukcesu a próbami obiektywizacji powodzenia zawodowego. Nasi rozmówcy deklarują ważność tego wymiaru swojej pracy, który związany jest z ich indywidualnym samospełnieniem, jakością pracy, rozwojem. Z drugiej strony ciężko rozmawiać o sukcesie zupełnie poza kontekstem jego wymiernych wskaźników, takich jak wynagrodzenie, liczba odbiorców lub nagrody.
- Artyści, znając medialny i potoczny dyskurs na swój temat, bronią się przed nim i – nie chcąc sprawiać wrażenia roszczeniowych – budują obraz własnej zaradności. Przyswoili sobie narrację prywatyzowania problemów strukturalnych i uwierzyli w opowieść o wyłącznie jednostkowej odpowiedzialności za życiowe powodzenie, mając przy tym niewygórowane oczekiwania co do sukcesu ekonomicznego.
- Kariery twórców naznaczone są wpływem rosnącej elastyczności zatrudnienia. Poza tym wyraźnie daje się zauważyć starcie misyjnego etosu inteligenckiego i indywidualistycznych wartości klasy średniej (z przedsiębiorczością i zaradnością na czele) oraz tendencję do szukania w życiu zawodowym samorealizacji i nadawania sensu własnej biografii nie tylko przez pryzmat sukcesu materialnego.